(1), evenals zijn tegenstelling, de vloek of vervloeking, een dikwijls met bepaalde handelingen of gebaren gepaard gaande, plechtig uitgesproken wens-formule met betrekking tot enig persoon of voorwerp. De Z. beoogt daarbij het heil van de (het) betrokkene.
Voor het primitieve denken en in de voorstellingswereld der oudheid zijn Z. en vloek reëel en onherroepelijk, met magische kracht geladen;(2) liturgische handeling tot besluit van de Prot. eredienst, waarbij de hogepriesterlijke of apostolische Z.-bede wordt uitgesproken (Num. ó : 24-26 resp. II Cor. 13 : 13). In de R.K. Kerk gaat de Z. over personen of zaken gepaard met het kruisteken en dikwijls met het uitspreken van een liturgische formule.
