(Lat. Celtae), naam, door Griekse en Latijnse schrijvers gegeven aan een volk, dat oorspronkelijk woonde aan de Boven-Donau in Z.-Duitsland.
Zij bevolkten van daaruit Frankrijk, Spanje, Portugal, N.-Italië, de Britse eilanden, Ierland en drongen door tot Klein-Azië (Galatië is naar hen genoemd), plunderden 390 v.C. Rome. De K. schijnen nooit een samenhangend rijk te hebben gesticht. Geleidelijk werden zij sinds de 2e eeuw v.C. door de Romeinen onderworpen, behalve in Ierland. In Frankrijk (Gallië) zijn zij geheel geromaniseerd.
