Perseveratie

betekenis & definitie

(geneesk.), verschijnsel, dat vooral bij het spreken kan optreden. De persoon gebruikt dan inplaats van het woord, dat hij zeggen wil, een van te voren reeds uitgesproken woord. In het Nederl. kan men den term „aan de woorden blijven kleven” bezigen. P. ziet men vooral bij de → aphasie.