is in de Christelijke symboliek een toespeling op den naam Golgotha, hetgeen schedelplaats beteekent. Het doodshoofd onder Christus’ kruis is volgens legende de schedel van Adam, die op de plaats, waar Christus later gekruisigd werd, zou begraven zijn.
Door het splijten der rotsen bij Christus’ dood zou Adam’s schedel te voorschijn zijn gekomen.Het doodshoofd wordt gebruikt als symbool van den dood, wanneer men deze niet door een geraamte wil uitbeelden. Gewoonlijk is het dan vergezeld van twee kruislings geplaatste doodsbeenderen, dikwijls ook van een omgekeerden zandlooper.
Als heiligenattribuut beteekent het de voortdurende overweging der vergankelijkheid.
Heijer.
