Henry Edward (1808-1892), aanvankelijk vooraanstaand Anglicaans geestelijke te Chichester en na Newmans overgang leider van de High Church Party, werd in 1851 zelf katholiek. Zijn strenge opvattingen brachten hem menigmaal in conflict met de meer gematigde Newman, die hij zocht te weren van de katholieke universiteit die hij in 1873 te Kensington wilde stichten.
In 1865 aartsbisschop geworden van Westminster, werd hij in 1875 tot kardinaal verheven, nadat hij op het Vaticaans concilie sterk geijverd had voor de onfeilbaarheidsverklaring van de paus. Hij heeft zich verdienstelijk gemaakt voor het organiseren van de Katholieken in Engeland en voor allerlei philanthropische en sociale arbeid.
In Londen was hij zeer populair, zoals bleek bij de dokwerkersstaking in 1889 waaraan door zijn tussenkomst een einde kwam.
