Het begrip 'occult' (van het Latijn 'occultus', verborgen) is niet zo precies te omschrijven, omdat er tal van invullingen mogelijk zijn. Wat aan de basis ligt van ons begrip van de term, is historisch wel te traceren in de houding van de grote godsdiensten tegenover alle verklaringsmodellen van transcendentale fenomenen die zich buiten hun invloedssfeer ontwikkelden. Eenvoudig gesteld werden alle (geloofs)overtuigingen die buiten de gevestigde religies vielen, als "occult" bestempeld.
BREDE DEFINITIE
Een brede definitie vinden we bij Nicholas Goodrick-Clarke die hierover zei (vertaald):
"OCCULTISME is gebaseerd op een religieuze denkwijze waarvan de wortels zich tot in de oudheid uitstrekken. Ze kunnen worden beschreven als de westerse esoterische traditie waarvan we de belangrijkste ingrediënten kunnen identificeren als gnosticisme, de hermetische geschriften over alchemie en magie, het neoplatonisme en de kabbala, allen stammend uit het gebied ten oosten van de Middellandse Zee in de eerste eeuwen van onze jaartelling.)
GEHEIME FILOSOFIE
Aspecten van het occultisme die teruggevonden worden in alle menselijke samenlevingen zijn: voorspelling, magie, hekserij en alchemie.
De westerse traditie van het occultisme is voor haar adepten een "geheime filosofie" die aan de basis ligt van alle occulte praktijken. Deze filosofie is oorspronkelijk afgeleid uit de hellenistische magie en alchemie aan de ene kant, en het joods mysticisme aan de andere kant. De belangrijkste hellenistische bron is het Corpus Hermeticum, een verzameling teksten toegeschreven aan Hermes Trismegistus. Daarin worden astrologie en andere occulte wetenschappen behandeld, alsook spirituele vernieuwing.
Het joodse element wordt geleverd door de kabbala, de leer van een geheime, mystieke interpretatie van de Torah, waarmee Europese geleerden sedert de middeleeuwen vertrouwd waren. Tijdens de renaissance werd deze joodse mystieke literatuur verbonden met andere hermetische teksten. De daaruit resulterende hermetisch-kabbalistische traditie, gekend als hermetisme, verenigde de theorie met magische praktijken. Dit werd dan gezien als 'goede magie' in tegenstelling tot de 'slechte magie' uit de hekserij.
Alchemie werd ook in het geheel van het hermetisme opgenomen. Vooral de beweging van de Rozenkruisers, een 17e-eeuws genootschap dat gebruik maakte van alchemistische symboliek, versterkte deze band.
Tijdens de 18e eeuw werd de traditie opgenomen in de filosofie van esoterisch gestemde Vrijmetselaars, die een occult element aan hun leer wilden toevoegen dat er oorspronkelijk niet in zat. Deze beweging werd voortgezet door enthousiaste studenten van het hermetisme doorheen Europa. Vooral in de 19e eeuw ontstonden veel groeperingen toen het religieuze scepticisme tegenover de gevestigde godsdiensten toenam en velen hun heil begonnen te zoeken in alternatieve stelsels, waaronder het occultisme. Daarbij kreeg niet in de eerste plaats het traditionele hermetisme hun aandacht, maar eerder praktijken en leringen zoals als het spiritisme en de theosofie. Dit laatste was eigenlijk een vermenging van westers occultisme en oosterse mystiek en in die vorm werd de traditie van het occultisme lange tijd voortgezet.
Ondanks de 19e-eeuwse heropleving werd het occult ideeëngoed nooit echt geaccepteerd in academische kringen. Wel had het soms een duidelijke invloed op het werk van kunstenaars zoals William Butler Yeats en de schilder Wassily Kandinsky. Occultisme lijkt voorbeschikt te zijn om uitsluitend een rol te kunnen spelen binnen de volkscultuur. Zo zijn esoterie en occultisme ook te vinden in de nieuwe syncretische Newage-beweging van 20e en 21e eeuw.
GODSDIENST EN HET OCCULTE
Vanuit het perspectief van sommige godsdiensten heeft het occulte betrekking op onverklaarbare, bovennatuurlijke fenomenen die niet door God zijn bewerkstelligd, waardoor ze niet anders dan het werk van een kwade macht kunnen zijn. Daardoor wekt occultisme vaak negatieve connotaties op bij gelovige mensen. In een gelovige context wordt het woord "occult" zelden gebruikt en wordt de voorkeur gegeven aan "esoterisch". Nochtans zijn heel wat gebruiken, die als occult kunnen worden beschouwd, te vinden bij de grote religies.
In het judaïsme bijvoorbeeld, wordt de bijzondere spirituele studie van de kabbala (door rabbijnen en hun studenten) getolereerd en in sommige vormen van islam is het toegestaan om geesten te bevelen uit naam van Allah. Ook voorspellingen, zegeningen, en beroep doen op engelen vinden we terug in vormen van esoterisch christendom. Deze beriepen zich ook op evangeliën, door er bijvoorbeeld op te wijzen dat de oude verboden op voorspellingen sinds de geboorte van Christus waren opgeheven; de wijzen uit het oosten vonden Bethlehem immers met behulp van astrologie. De Rozenkruisers, een van de meest gevierde mystieke groeperingen uit het christendom, lag aan de basis van de meeste christelijk georiënteerde occulte bewegingen die vanaf de 17e eeuw ontstonden.
In de loop van haar geschiedenis heeft het christendom de heidense religies en gebruiken die haar voorafgingen bestreden of in het beste geval geïntegreerd. Toch werd bijvoorbeeld tijdens de middeleeuwen beoefening van astrologie getolereerd binnen het christendom en was de legende van de Heilige Graal bekend. Met de periode van de heksenvervolgingen in het Europa van de 16e eeuw - tijdens de contrareformatie - en later werd echter alles wat buiten de marges viel zoals vastgelegd door het Concilie van Trente (1545-1563) en latere concilies als occultisme veroordeeld.
VISIE VAN DE WETENSCHAP
De leerstellingen, claims en praktijken van occultisten zijn niet rationeel en wetenschappelijk te funderen, ook al hebben systemen als de astrologie wel hun eigen regels en wetmatigheid. Volgens het hedendaagse wetenschappelijke paradigma is er echter geen plaats voor verklaringsmodellen die beroep doen op bovennatuurlijke verbanden of metafysische oorzaken. De wetenschap tracht dan ook steeds meer plausibele verklaringen aan te brengen voor fenomenen die als buitenzintuiglijk of bovennatuurlijk worden voorgesteld. Wanneer geen wetenschappelijke verklaring gevonden kan worden, verklaart men deze als illusies, drogredeneringen, en autosuggestie. Soms blijkt uit onderzoek duidelijk dat het om bewust bedrog ging.
ACADEMISCHE STUDIE
De Universiteit van Amsterdam biedt als eerste westers instituut voor hogere opleiding een compleet programma aan voor research en onderwijs op gebied van de westerse esoterie.
In het tot het BA/masters diploma leidende programma worden onder meer cursussen aangeboden over gnostiek, het hermetisme, magie, astrologie, alchemie, prisca theologia, kabbala, rozenkruisers, christelijke theosofie, vrijmetselarij, illuminisme, occultisme en newage.
