(‘keilən) (keilde, heeft gekeild)
1. gooien, werpen : stenen in de kerkglazen -; ze keilde hem de deur uit.
2. een platte steen enz. over het water scheren: met steentjes in 't water -.Syn. kiskassen, plisje-plasje gooien.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: