('imperatif) [Fr. < Lat. imperativus]
1. bn. en bw. (...tiever, -st) bevelend, gebiedend, gelastend : een gebaar. →: mandaat.
2. m. (...tieven) Taalk. gebiedende wijs.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
('imperatif) [Fr. < Lat. imperativus]
1. bn. en bw. (...tiever, -st) bevelend, gebiedend, gelastend : een gebaar. →: mandaat.
2. m. (...tieven) Taalk. gebiedende wijs.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: