(klejm) m. (-s) [Eng. <Lat. clamare, roepen, eisen]
1. Eig. eis, recht op iets. -
II. Metn.
1. Fin. bewijs van voorkeurrecht : een bij het uitgeven van nieuwe aandelen.
2. afgeperkt deel van een ontginningsveld waarop men recht heeft : de van een goudmijn.
