('a:n) m.
I. Eig. Veroud. het aanstoten (II 2).
II. Metn.
1. lichte ergernis die men ondervindt bij iets dat aanstoot, dat tegen een gevoel aandruist, het kwetst : geven. zie: steen.
2, reden tot aanstoot (1) : een zijn; nemen aan iets. er zich aan ergeren. Syn. ergernis.
