Griekse dynastie van vorsten die na de dood van Alexander de Grote in 323 v. C. de macht overnamen in het oostelijk deel van zijn rijk (Babylonië, Syrië, Anatolië).
Het Seleucidische rijk werd ontbonden toen in 64 v. C. de Romeinse veldheer Pompeius het Midden Oosten veroverde. Hoewel de Seleuciden over het algemeen even tolerant tegenover het jodendom stonden als de Ptolemaeën, hebben zij toch in de joodse traditie een veel slechtere reputatie doordat een belangrijke Seleucidische vorst, Antiochus IV Epiphanes, in 167 v. C. drastisch ingreep in de cultus van de tempel in Jeruzalem, hetgeen leidde tot de Makkabese oorlog.
