Het gezaghebbend gebaar is het symboolgebaar dat zegt wat je doet en doet wat je zegt. Gezag uitstralen via zogenoemde taaldaden. Gezaghebbend is het gecontroleerde gebaar van bijvoorbeeld 'Ik zweer'.
Rechtop, fier en fit zonder woorden vertraagd de beweging van Ik zweer maken, deelt niet mee wat hij doet, maar doet wat hij lichamelijk uitdrukt. Iedereen een moment stil aankijken en de zinsnede 'Ik open de vergadering' vervangen door één beheerste hamerslag, voegt de daad bij het woord. Het gezaghebbende gebaar wordt ook wel het gebiedende, bevelende of dwingende gebaar genoemd.
Illocutie is een handeling die in het woord plaatsvindt, in het spreken zelf gebeurt en die hoort bij een bepaalde context. Illocutionaire gebaren horen ook bij 'Wees Stil' (vinger op de lippen) en 'Kalmte' (verticale handbewegingen) en 'Ik rond af...' (ronde handbewegingen). Wensuitingen als 'Op je gezondheid' (toost-gebaar), 'Behouden thuiskomst' (afscheid-gebaar) of 'Gezegende maaltijd' (elkaars handen vastpakken) zijn eveneens voorbeelden van taaldaden.
Theater en retorica zijn bij gezaghebbende gebaren belangrijk want die zorgen voor geloofwaardigheid en extra gewicht. Trump’s lichamelijk gedrag is geïncarneerde politieke macht (‘power embodied’). Veel van zijn uitspraken zijn voorspelbaar. Uitgevoerd als ritueel, werkt het gebiedend en autoritair. Veel dwingende, soms verkapt bedreigende gebaren zijn te vinden in het Nederlands Gebarenboekje. 'Hierrr', 'Kijk dáár!', 'Stil nou…', 'Laaangzamer' en zo meer. Dus 'Zo is het!'