Een agnost weet niet of God bestaat. Een agnost kan of wil de vraag of hogere machten bestaan niet beantwoorden.
Voor de ene agnost valt God niet te bewijzen. Of God bestaat is een open vraag is. Naar antwoord kan je zoeken. Een andere agnost vindt dat over God niks zinnigs te zeggen valt. God laat hem min of meer koud. De zogenoemde radicaal agnost weigert over God of hogere machten zijn mening te geven. Deze 'niet-weter' laat zijn eigen ongeloof in het midden. Samengevat: agnosten hebben een levensbeschouwing van 'het zou zo kunnen zijn'. Agnosten laten gelovigen met rust.
Op de Religie-boog zet een zogenoemde ietsist een stapje in de richting van religie. Ook al blijven de hogere machten onduidelijk, voor ietsisten is er wel degelijk Iets. Dit Iets zijn cultureel veronderstelde bovenzintuiglijke identiteiten zoals voorouders, toekomstige generaties, alziende oog, een medium etc. Het begrip agency komt daarbij in beeld.
Voor een atheïst daarentegen bestaat God absoluut niet. God en hogere machten zijn domweg niet mogelijk. Het verschil tussen een atheïst (= niet) en een agnost (= zou kunnen zijn) is dus principieel. Zij die behoren tot de groep atheïsten proberen soms gelovigen te overtuigen dat God echt niet bestaat. Anders dan agnosten, laten zij in God gelovigen dan niet met rust.
