Levensbeschouwing is iemands kijk op de wereld, een zienswijze op de maatschappij. De overtuiging over hoe als mens te leven. Levensbeschouwingen zijn niet gelijk aan religies en godsdiensten.
Iemands kijk op de wereld betreft behalve het eigen leven en de relaties met naasten ook een visie op vrijheid, gelijkwaardigheid, verdraagzaamheid en zo meer. Een overtuiging hebben ten aanzien van Hogere Machten, de natuur en maatschappij.
Steeds gaat het om gericht kijken en zoeken naar houvast, hoop en inspiratie. Staan klimaatveranderingen centraal en zijn mensen op zoek naar iets utopistisch? Kiezen zij daarom voor een ascetisch leven? Gaat het om spiritualiteit? Of is het inzicht confessioneel, seculier, ideologisch of meer filosofisch ingekleurd? Ook kijken door de ogen van de ander, van bijvoorbeeld een vluchteling. Iemands overtuiging evolueert tijdens zijn of haar leven. Een enkele keer en meestal tijdelijk wordt een overtuiging orthodox, radicaal, fundamentalistisch of terroristisch van aard.
Geloven is ook zoeken naar normen en waarden. Wat te doen in overeenstemming met je geweten. Een zienswijze geeft richting aan ethisch of moreel handelen. Daarbij bewust zijn van andere zienswijzen, tradities en denkpatronen. Een goed mens zijn en je verbonden met anderen voelen of het nu gaat om gender, Palestina, dierenbevrijdingsfront, de natuur of wat ook. Uiteindelijk gaat het bij een levensvisie om de praktijk. De gevolgen van daden in het dagelijkse leven wegen zwaarder dan goede bedoelingen.
Voor jongeren is het begrip levensbeschouwing cruciaal. Leren maatschappelijk reflecteren, inclusief op school samen met anderen bij eigen geloofsovertuiging stilstaan. Een levensbeschouwing helpt bij wat te doen en hoe te handelen in ethisch complexe situaties.
