HENRIK ROBINSON, geduurende de Nederlandsche Kerkgeschillen, Leeraar onder de Hervormden te Leiden; een ijverig voorstander dier Gezinte, en te gelijk een der doldriftigste wederstreevers der Remonstranten. Door verloop van tijd kwam hij tot andere gedagten.
Met gemaatigdheid en onpartijdigheid zette hij zich neder tot een naauwkeurig onderzoek der Leerstellingen, welke tusschen GOMARUS en ARMINIUS in geschil hingen. Het gevolg was, dat hij over die des eenen min gunstig, over de andere bescheidener begon te denken. Bij beiden meende hij te vinden een mengzel van waarheid en dwaalingen. Hij vormde dan een zamenstelzel van Godgeleerdheid, van zijn eigen maakzel, waarin hij den middelweg tusschen de twee uitersten zogt te houden. Hij hadt eenige naavolgers, welke, naar hem, Robinsoniaanen genaamd wierden.
