Wilhelm Conrad (1845-1923) Praktisch iedereen wordt tegenwoordig van tijd tot tijd ‘doorgelicht’. Dat wil zeggen: met behulp van röntgenstralen nemen de doktoren een bliksemsnel kijkje in ons lichaam om te zien of we verborgen longkwalen hebben.
Een röntgenfoto wordt gemaakt met behulp van röntgenstralen (of X-stralen, zoals ze ook vaak worden genoemd). Een foto die gemaakt zou zijn met behulp van gewone lichtstralen, zou bijvoorbeeld in geval van een gebroken arm van geen enkel nut zijn.
De foto zou immers precies hetzelfde laten zien wat we met het oog kunnen waarnemen. Dat komt doordat lichtstralen niet in staat zijn om door het menselijk lichaam heen te dringen. Röntgenstralen kunnen dat wel; ze gaan door allerlei stoffen die voor lichtstralen ontoegankelijk zijn.
Een röntgenfoto is eigenlijk een opname van schaduwen. Röntgenstralen dringen gemakkelijker door vlees heen dan door been. Om deze reden ziet been er op een röntgenfoto lichter uit dan vlees; been immers heeft meer röntgenstralen tegenhouden zodat er minder op de foto zijn terecht gekomen.
Dit alles is mogelijk geworden door de ontdekking van de Duitse natuurkundige Wilhelm Röntgen. Toen hij in 1895 te Würzburg bezig was met het onderzoek naar de elektrische geleiding van gassen, ontdekte hij bij toeval een straling, die veel doordringender was dan licht en die zelfs door stoffen heenging, welke gewone lichtstralen tegenhielden. Omdat Röntgen aanvankelijk niet wist of hij met een bijzonder soort lichtstralen of met stralen van een ander karakter te maken had, noemde hij ze ‘X-stralen’ (X staat immers voor ‘het onbekende’). Later werden ze echter naar hun ontdekker ‘röntgenstralen genoemd.
Wilhelm Röntgen werd in Lennep geboren en groeide in Nederland op. Later verhuisde hij echter weer naar Duitsland. Voor zijn ontdekking ontving hij in 1901 de eerste Nobelprijs voor natuurkunde. Minder bekend is, dat Röntgen ook tal van andere onderzoekingen deed, o.m. op het terrein van de elasticiteit en van de capillaire werking.