De meeste mensen hebben er geen flauw idee van, welk een voorrecht het is een nationaliteit te bezitten; burger te zijn van een bepaald land. Om dat te begrijpen zou men in de schoenen moeten staan van een bekende romanfiguur, die beschuldigd werd van verraad en tijdens de rechtszitting de hoop uitsprak de naam van zijn land nooit meer te horen.
De rechter vervulde zijn overmoedige wens: de man werd uit zijn land verbannen. Vijfendertig jaar lang zette hij geen voet meer op zijn geboortegrond - maar toen hij het eind van zijn leven voelde naderen, smeekte hij de autoriteiten hem te begenadigen, zodat hij in zijn eigen land zou kunnen sterven!Het bezitten van een nationaliteit levert ook praktische voordelen op. Elk land helpt namelijk zijn burgers en beschermt ze; niet alleen thuis, maar ook in den vreemde. Nederland bijvoorbeeld heeft in bijna elk land op de wereld ambassadeurs, gezanten en consuls, tot wier taak het o.m. behoort, Nederlanders in dat land op alle mogelijke manieren van dienst te zijn.
De verschillende landen hebben elk hun eigen methoden om vast te stellen, wie hun nationaliteit bezit en wie ze kan verkrijgen. Wie in Nederland uit Nederlandse ouders geboren wordt, bezit de Nederlandse nationaliteit. Maar ook het kind van Nederlandse ouders, die in het buitenland wonen, wordt Nederlander. Ook buitenlanders, die van plan zijn in ons land te blijven wonen, kunnen na een aantal jaren en onder bepaalde voorwaarden de Nederlandse nationaliteit verkrijgen. Ze worden dan ‘genaturaliseerd’ en genieten dezelfde voorrechten als Nederlanders door geboorte. Men kan de Nederlandse nationaliteit ook verliezen; door een buitenlandse nationaliteit aan te nemen bijvoorbeeld of door zonder toestemming dienst te nemen in een buitenlands leger.