Joegoslavië is een betrekkelijk jong, Europees land op de oostkust van de Adriatische Zee. Het ligt op het Balkanschiereiland en wordt in het noorden begrensd door Oostenrijk en Italië en in het zuiden door Bulgarije en Griekenland.
In Serajewo, nu een Joegoslavische stad, werd in 1914 de Oostenrijkse aartshertog Ferdinand vermoord. De moordenaar was een Serviër en zijn daad leidde ertoe, dat Oostenrijk-Hongarije de oorlog verklaarde aan Servië. Die oorlogsverklaring had een reeks gebeurtenissen tot gevolg, die leidden tot de Eerste Wereldoorlog.
Servië was in die dagen een Slavisch land. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog werd het met een ander koninkrijk op de Balkan en met bepaalde gedeelten van Oostenrijk en Hongarije samengevoegd tot een splinternieuw koninkrijk: Joegoslavië. ‘Joegoslavië’ betekent: ‘Land van de Zuidslaven’ en dat was een uitstekende naam, omdat alle bewoners van het nieuwe koninkrijk tot het Slavische ras behoorden.
Het koninkrijk Joegoslavië leefde echter niet lang. Er waren ernstige binnenlandse twisten en tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er zware verwoestingen aangericht. Aan het einde van de oorlog, in 1945, ontstond de tegenwoordige republiek Joegoslavië. Joegoslavië is tegenwoordig een communistisch land. Het verschilt echter van de andere communistische naties doordat het een van Moskou onafhankelijke politiek voert en op goede voet probeert te blijven met de Westerse landen. Architekt van die onafhankelijke houding is de eerste president van de Joegoslavische republiek, Josip Broz, die bekend is geworden als ‘Maarschalk Tito’.
Meer dan tweederde van de Joegoslavische bevolking is werkzaam in de landbouw; een groot gedeelte van de rest leidt een armelijk bestaan in de berggebieden van het land. Op de smalle strook laagland langs de Adriatische Zee verbouwen de boeren dezelfde gewassen als hun collega’s in Italië: druiven en olijven. Deze streek, met haar heerlijk klimaat, is tegenwoordig ook erg in trek als vakantiegebied. In het veel uitgestrektere laagland in het noordoosten van het land zijn tarwe en rogge de belangrijkste landbouwprodukten. Deze streek wordt vaak ‘de broodmand van Joegoslavië’ genoemd. Behalve in zeer droge zomers levert dit gebied voldoende graan om de bewoners van het land van voedsel te voorzien.
Er blijft echter niets over voor export. Joegoslavisch voornaamste exportprodukt is het hout, dat gekapt wordt uit de bossen op de berghellingen. Belgrado is de hoofdstad van Joegoslavië en tevens het belangrijkste handelsknooppunt van het land. De stad is zeer oud; ze werd echter talloze malen verwoest en heeft daarom in hoofdzaak een modem karakter. Zagreb, de tweede grootste stad van het land, ligt in de vallei van de Sava, een rivier, die uitmondt in de Donau. In verscheidene Joegoslavische steden zijn de laatste jaren nieuwe fabrieken verrezen, want ook dit land poogt zijn welvaart te vergroten door middel van industrialisatie.
Maarschalk Tito wordt daarbij geholpen door grote geldleningen, niet alleen van Rusland, maar ook van de Verenigde Staten. In toenemende mate worden ook de rijkdommen aan steenkool, ijzererts en andere delfstoffen van het land ontgonnen.