Fedor Mikhailovich (1821 - 1887) In 1848 werd de Russische schrijver Fedor Dostojewski gearresteerd in verband met zijn socialistische sympathieën en veroordeeld tot deportatie. Zijn rechters speelden echter een wreed spelletje met hem.
Ze vertelden hem, dat hij ter dood veroordeeld was, lieten alle voorbereidingen voor de terechtstelling treffen en deelden de veroordeelde pas op het laatste nippertje mee, wat het werkelijke vonnis was.Deze gebeurtenis heeft op Dostojewski een onuitwisbare indruk gemaakt. Na een korte loopbaan als soldaat had hij zich met de publikatie van ‘Arm Volk’ opgeworpen als een van de meestbelovende jonge schrijvers van zijn land. Latere werken maakten die belofte echter niet waar: Dostojewski werd min of meer vergeten; critici beoordeelden zijn nieuwe werken slecht en het zag er niet naar uit, dat hij een blijvende invloed uit zou kunnen oefenen op de ontwikkeling van de Russische letterkunde.
Dat veranderde echter na de gruwelijke ervaringen van Dostojewski na de rechtzitting en zijn belevenissen als gevangene en als gedeporteerde. Na zijn terugkeer uit Siberië in 1859 begon hij opnieuw te schrijven. Zijn nieuwe werk leek weinig op hetgeen hij vroeger geschreven had - maar het wordt gerekend tot de meesterwerken van de wereldliteratuur. Ondanks talloze tegenslagen, schulden en moeilijkheden, die hem soms zelfs naar het buitenland dreven, schreef Dostojewski in deze tweede periode van zijn leven romans als ‘Schuld en Boete’, ‘De Idioot’, ‘Demonen’ en ‘De gebroeders Karamazof’: werken, die later een blijvende invloed hebben uitgeoefend op de romankunst in Frankrijk, Duitsland en Engeland.
Fedor Dostojewski wordt algemeen beschouwd als een van de grootste romanschrijvers uit de geschiedenis van de letterkunde.