De meerderheid in Nederland vindt gelijkheid een belangrijke waarde. Ook als de feiten soms anders zijn: gelijkheid is de ideologie. Man en vrouw zijn gelijk en hebben gelijke waarde en rechten. Jongens en meisjes worden in principe gelijk opgevoed. De oudste en jongste kinderen in een gezin hebben, in principe, ook gelijke rechten.
Bij niet-westerse migranten is dat vaak anders. Iemand vatte de rol van de vader en de moeder eens samen met: De man is de minister van buitenlandse zaken, de vrouw is de minister van binnenlandse zaken. Dat geeft goed weer waar de taak en de betrokkenheid van vader en moeder liggen. Opvoeding (een ‘binnen-taak’) is in hoofdzaak de taak van de vrouw. Mannen zullen zich daar niet heel veel mee bemoeien. Contacten met school, doktoren, gemeentelijke instellingen etc. zijn juist de taak van de man. Heel vaak is in de rolverdeling te zien dat de vader streng is tegen de kinderen, hij straft, trekt grenzen en stelt de regels. De moeder vertegenwoordigt meer de zachte krachten, ze troost bij verdriet, ze bemiddelt als vader te streng was, etc. In veel agrarische samenlevingen blijkt dit de taakverdeling tussen vader (ooms, opa’s) en moeder (tantes, oma’s) in de opvoeding. Ook bij de meerderheidscultuur is dat herkenbaar, maar de ideologie is gelijkheid.
(Zie Man – vrouw verhoudingen. Zie Oudste zoon. Zie Opvoedingsidealen.)
