Simonides van Keos - Ionisch dichter (ca. 556-468 v.C.). Hij was afkomstig van Keos, een klein Ionisch eiland ter hoogte van de Attische kust, en was de oom van Bacchylides van Keos. Tijdens de Perzische Oorlogen stond hij op de hoogste top van zijn roem. Na Pindaros was hij de beroemdste lyrische dichter van Griekenland en buitengewoon veelzijdig. Ofschoon hij Io- niër van geboorte was en lange tijd in Athene leefde, schreef hij toch zijn lyrisch oeuvre in het Dorisch dialect en respecteerde hiermede de eis van het door hem meest beoefende genre. Hij droeg vooral veel bij aan de ontwikkeling van de koorlyriek. Het feit dat zijn werk vrijwel volledig is verdwenen, is een groot verlies.
In Athene leefde hij onder de Peisistratiden, ging toen naar Thessalië, doch keerde naar Athene terug, toen The- mistokles er de leidende figuur werd. Na de Perzische Oorlogen trok hij zich terug op Sicilië aan het hof van Hieron I, waar hij stierf. Hij werd in Syracusae begraven.
Als vruchtbaarste en veelzijdigste van de Griekse lyrische dichters beoefende
hij alle genres van de koorlyriek, epinikia of zegeliederen, enkomia, skolia, dithyramben, elegiën, epigrammen, klaagliederen enz.
De bekendste, bewaard gebleven fragmenten van Simonides zijn De klacht van Danaë, Loflied op de gesneuvelden in de Thermopylen, Treurlied of Threnos op de Skopaden (een Thessalisch vorstengeslacht dat door de instorting van hun woning omkwam). Het verging Simonides zoals vele grote figuren. Allerhande legenden werden rond zijn doen en laten geweven en vele epigrammen werden hem toegeschreven, waarvan de echtheid niet meer te achterhalen is.
Als dichter was Simonides elegant, bekoorlijk, breed en toegeeflijk, eerder ietwat moraliserend dan machtig, zoals Pindaros.
