Silvanus

betekenis & definitie

Silvanus - Bosgod uit Italië, die vooral op het platteland werd vereerd, waar hij de wouden beschermde, alsook de bosjes en de wijngaarden. Oorspronkelijk werd Silvanus vereerd als een boom, daarna gepersonifieerd met pijnboombladeren op het hoofd en een pijnboomtak in de hand. Als zodanig verdreef hij, of verving hij Faunus en werd hij gelijkgeschakeld met Pan of Silenus. Ook Silvanus schrikte de reizigers af, die door de bossen trokken, door voorspellende stemmen en lawaai. Later werd hij de schutsgod van boomgaarden en van het bezit in het algemeen. Als zodanig stelde men hem voor met kromme sikkel en vruchten in de schoot. De hond werd verondersteld zijn metgezel te zijn.