Gepubliceerd op 07-09-2017

Bacchylides van Keos

betekenis & definitie

Bacchylides van Keos - yrisch dichter (ca. 505-450 v.C.), afkomstig van Keos, een klein Ionisch eiland ter hoogte van de kust van Attika. Hij was een neef van Simonides van Keos, met wie hij samen aan het hof van de tiran van Syrakusae, Hieroon I, verbleef. Als waardevol lyrisch dichter van epinikia was hij herhaaldelijk de concurrent van Pindaros, voor wiens neus hij meer dan eens de rijkelijk beloonde opdrachten wegkaapte. B.v. in 476 v.C. toen het paard van Hiëroon gewonnen had in de paardenrennen. Het oeuvre van Bacchylides was verloren, tot in 1896 een belangrijke papyrusvondst opnieuw heel wat aan het licht bracht. Dertien min of meer volledige epinikia en zes dithyramben stellen ons nu in staat een oordeel te vellen over de poëtische waarde van zijn werk. In zijn epinikia bezingt Bacchylides de lof van beroemde personen uit geheel Griekenland. In zijn dithyramben behandelt hij allerhande gegevens uit de heldensagen, waarvan hij vele op een verrassend nieuwe wijze voorstelt, o.a. zijn Theseus. Ook schreef hij paianen, triomfliederen van alle soort.

Bacchylides had als dichter een grote verbeelding, elegantie, eenvoud en klaarheid; daarbij was hij vindingrijk en bereikte hij een harmonie tussen verbeelding, verstand en gevoel, doch hij bezat niet de ernst, de diepgang en de kracht van Pindaros.