Gepubliceerd op 20-09-2017

Maxentius, Marcus Aurelius Valerius

betekenis & definitie

Maxentius, Marcus Aurelius Valerius - Romeins keizer (306-312 n.C.). Hij was de zoon van Maximianus. Toen in 305 n.C. Flavius Velerius Severus en Maximinus Daia als Caesares werden gekozen, was Maxentius verbitterd door zijn uitsluiting en hij maakte zich in 306 n.C. meester van Italië. Hij nam evenwel toen nog niet de titel van Augustus aan, maar die van princeps van Italië. Toen zijn vader, die hem bij deze oproerige daad steunde zichzelf echter weer tot Augustus uitriep, verjoeg Maxentius hem, waarop eerstgenoemde naar Constantinus Magnus vluchtte. Maxentius maakte zich spoedig gehaat en werd in de slag aan de Pons Milvius te Rome door Constantinus verslagen in 312 n.C. Tijdens zijn vlucht verdronk hij in de Tiber.

< >