Gepubliceerd op 18-09-2017

Hephaistos

betekenis & definitie

Hephaistos - (Lat.: Vulcanus) God van het vuur, de smeden en de metaalbewerkers, zoon van Zeus en Hera. Dat hij kreupel was en hinkte, wordt door een paar mythen verklaard ingevolge een hooglopende twist tussen zijn ouders op de Olympos. Volgens Homeros’ Ilias (einde van het Ie boek) wierp Zeus hem van de Olympos op het eiland Lemnos (waar hij vooral vereerd werd), omdat Hephaistos zijn moeder Hera tijdens die twist ter hulp kwam. Volgens een andere mythe, eveneens in Homeros’ Ilias (XVlIIe boek), wierp Hera zelf hem van de Olympos in zee, omdat Hephaistos kreupel geboren was. Hier werd hij door de zeegodin Thetis negen jaar lang verzorgd. Volgens beide versies was Hephaistos in elk geval zeer handig in het vervaardigen van allerhande kunstwerkjes. Hij smeedde ook het schild en de nieuwe wapenrusting voor Achilleus (Ilias, XVIIIe boek).

Zijn werkplaats of smidse had Hephaistos volgens de oudste mythen hetzij op Lemnos, hetzij in de Aetna, waar hij met de kyklopen de bliksem smeedde. Waarschijnlijk was Hephaistos een godheid uit Lykië in Klein-Azië, die heel wat verwantschap vertoont met Prometheus, zelfs met Hestia (Vesta), symbool van het haardvuur.

Op de Olympos werd Hephaistos teruggebracht door Dionysos en werd er de echtgenoot van Aphroditè (zie Odusseia, VIIIe boek) of van de bekoorlijke Charis (zie Ilias, XVIIIe boek). Na zijn terugkeer op de Olympos vervaardigde Hephaistos allerhande kunstvoorwerpen, de metalen woningen van de goden, de scepter en de aigis van Zeus, het net waarin hij Ares en de trouweloze Aphroditè ving. Al is Lemnos de oudste plaats van verering, ook in Athene stond hij hoog in aanzien, naast Pallas Athena. Trouwens, volgens de legende zou Hephaistos het hoofd van Zeus gespleten hebben, waaruit Athena in volle wapenrusting te voorschijn kwam.

Nawerking: Hephaistos of de mythe der leelijkheid, kort verhaal door Louis Couperus (1863-1923).