Gepubliceerd op 14-09-2017

Efebe, Efebie

betekenis & definitie

Efebe, Efebie - Oorspronkelijk, vooral in Athene, doch ook in andere Griekse steden, een jonge man vanaf zijn 18e levensjaar, waarop hij als volwassene werd beschouwd, op de burgerslijsten van zijn deme werd opgetekend en zijn tweejarige militaire opleiding begon. Deze opleiding was ook geestelijk en sportief gericht en betrof niet alleen de wapenvoering. Na één jaar werd de eerste fase van deze opleiding afgesloten met een plechtigheid op de agora, in aanwezigheid van de burgerge- meenschap. Hier kregen de efebe schild en lans, en legden zij de efebeneed af.

Na de nederlaag bij Chaironea in 338 v.C. reorganiseerde Athene het instituut van de efebie; de jonge Atheners werden in eenheden per phyle ondergebracht; zij kregen een strenge militaire opleiding en vervulden bewakings- en verkenningsopdrachten aan de grenzen van Attika. Voor hun onderhoud ontvingen zij vier obolen per dag. Tegen het einde van de 4e eeuw v.C. werd de efebie als militair instituut afgeschaft en hervormd tot een school, waar wijsbegeerte en letterkunde werden gedoceerd.