Van uilen gaat al eeuwenlang het verhaal, dat het uitzonderlijk wijze dieren zijn. Waarheid schuilt er in die bewering niet; de dieren danken die faam slechts aan hun grote ogen, die hen een ‘wijze’ blik geven.
In werkelijkheid zijn uilen weinig slimmer dan de meeste andere vogels.Er zijn tientallen soorten uilen. Daarvan komen er vijf in ons land voor, terwijl vier andere hier een enkele keer zijn waargenomen. Tot de vaste bewoners van Nederland behoren de kerkuil, de ransuil, de velduil, de bosuil en de steenuil; de uilen, die hier een hoogst enkele keer wel eens zijn gezien, zijn de dwergooruil, de oehoe, de sneeuwuil en de sperweruil.
Alle uilen zijn roofvogels, die hun prooi meestal in zijn geheel inslikken. Ze maken vooral jacht op muizen en moeten daarom tot de nuttige vogelsoorten worden gerekend. Uilen jagen vooral ’s nachts; hun grote ogen stellen hen in staat ook bij het geringste licht scherp te zien.
Sommige uilen lijken oortjes te bezitten. In werkelijkheid zijn het slechts uitstekende verenplukjes, die het dier verder van geen enkel nut zijn. Natuurlijk hebben uilen ook echte oren, evenals andere vogels. Die oren zijn echter niet te zien; ze liggen verborgen onder de veren.
Sommige uilen hebben een naam, die aan hun roep herinnert. Dat is bijvoorbeeld het geval met de grote oehoe, die in de vorige eeuw éénmaal in ons land is waargenomen.