Kort na de schepping, zo vertelt een oud, Grieks verhaal, leefde er slechts één vrouw op aarde. Haar naam was Pandora.
De goden op de Olympus hadden haar naar de aarde gestuurd om de vrouw te worden van Epimetheus. Toen ze de godenwoning op de Olympus verliet, had Zeus, de opperste der goden, haar een gouden doos gegeven met het bevel die nimmer te openen. Een tijdlang hield Pandora zich aan dat bevel. Maar op een kwade dag werd de nieuwsgierigheid haar te machtig; ze besloot héél even te kijken. Toen ze de deksel echter op een kier opende, schoot uit de doos een zwerm kleine, afschuwelijke wezens te voorschijn, die zich onmiddellijk op de mensen stortte, hen stak en hen in kreten van angst en pijn deed uitbarsten. Niemand slaagde erin de wezens te vangen en terug te plaatsen in de doos.
Pijn, ziekte en zorg, tot dan toe op aarde onbekend, verspreidden zich over de wereld. Pandora, die diep ongelukkig was over het leed dat ze had aangericht, keek nog eens in de gouden doos - en ontdekte op de bodem een prachtige edelsteen, Hoop geheten.Een verhaal als dit wordt een mythe genoemd. Vooral de Grieken hadden een rijke mythologie, in de loop der eeuwen bedacht om zaken te verklaren die door het menselijk verstand niet konden worden begrepen. Het verhaal van de Doos van Pandora werd verteld om te verklaren waarom er zoveel leed en zorg is in de wereld en waarom de mens altijd hoopt op een betere tijd.
De Griekse mythologie hield nauw verband met de godsdienst van dit volk. In de meeste Griekse mythen spelen goden en godinnen een belangrijke rol. Op de tekeningen bij dit artikel zijn enkele van de bekendste Griekse mythen in beeld gebracht.
Met de hulp van de goden bijvoorbeeld slaagde de nog jeugdige Bellerofon erin Pegasus te vangen, het gevleugelde paard van de Muzen. Tezamen verrichtten Bellerofon en Pegasus verscheidene heldendaden. Tótdat Bellerofon probeerde met zijn wonderpaard de godenberg Olympus te bestijgen. Als straf voor zijn hoogmoed werd hij afgeworpen, waarop Pegasus alleen terugkeerde naar de godenwereld.
Theseus doodde volgens een andere mythe de Minotaurus, een monster op Kreta, dat elk jaar zeven jongemannen en zeven meisjes verslond. Na zijn overwinning ontsnapte Theseus uit het Labyrint, een ingewikkelde doolhof.
De lierspeler Orfeus kreeg toestemming om de onderwereld Hades te betreden en er zijn gestorven echtgenote Eurydice terug te halen. Op de terugweg hield hij zich echter niet aan een goddelijk bevel en keek achter zich om te zien of Eurydice hem wel volgde. Op dat moment verdween de vrouw voorgoed. Icarus sloeg het bevel van zijn vader Daedalus in de wind toen ze beiden met vleugels door de lucht vlogen. Hij kwam te dicht in de buurt van de zon; de was waarmee de vleugels waren vastgemaakt smolt en Icarus stortte in zee.
De held Perseus onthoofde Medusa, wiens blik de mensen in steen deed veranderen. Hij redde ook de mooie Andromeda uit de macht van een zeemonster.
Medea hielp Jason bij het stelen van het Gulden Vlies; de beeldhouwer Pygmalion werd verliefd op het beeld Galatea, dat hij zelf had gemaakt. De godin van de liefde verhoorde zijn vurige gebeden en wekte Galatea tot leven.
Hercules kreeg zeven werken te verrichten. Een ervan was het vangen van een hert, dat toebehoorde aan Artemis, de godin van de jacht. Hij volbracht die taak door het dier een jaar lang dag en nacht achterna te rennen. Atalanta kreeg van de goden het talent van de snelheid. Ze beloofde te trouwen met de eerste jongeman, die harder liep dan zij. Iedereen echter die bij die poging faalde werd ter dood gebracht.
De godin van de liefde gaf toen aan Hippomenes drie gouden appels. Tijdens de wedren gooide de jongeman die appels een voor een voor de voeten van het meisje. Atalanta kon het niet over zich verkrijgen die kostbare appels te laten liggen. Ze stopte om ze op te rapen - en verloor de wedstrijd.
Heel veel Griekse mythen zijn eigenlijk de voorlopers van de wetenschap. Ze verklaren namelijk zaken als het wisselen van de seizoenen, het zweven in de ruimte van de aarde en het ontstaan van de sterrengroepen.