De tekening bij dit artikel toont een vijftal kristaltypen. Ze zien eruit alsof iemand ze met veel moeite in een bepaalde vorm gesneden heeft.
Dat is echter niet het geval. De mineralen, waaruit deze kristallen gevormd zijn, hebben zélf voor die fraaie vorm gezorgd. Elk materiaal, dat in staat is te kristalliseren, heeft zijn eigen, typische kristalvorm.Zeldzaam zijn kristallen bepaald niet. Elke sneeuwvlok is opgebouwd uit ijskristallen; het zout en de suiker uit onze keukens bestaan eveneens uit kristallen en zandkorrels zijn niets anders dan brokstukjes van kwartskristallen, die door wind en water zo mishandeld zijn, dat hun scherpe hoeken zijn weggesleten. Sommige kristallen zijn erg gemakkelijk te maken. Aluinkristallen bijvoorbeeld kunnen op de volgende manier verkregen worden: los in heet water zolang aluinpoeder op tot de vloeistof verzadigd is en de rest van het poeder niet meer oplost. Hang in die aluinoplossing een draadje en laat alles afkoelen. Koud water kan niet zoveel aluin in oplossing houden als heet water.
De nu overtollig geworden aluin gaat zich dan in de vorm van kristallen afzetten om het draadje. Die kristallen zullen de vorm hebben van een dubbele piramide want dat is de typische kristalvorm van aluin.
Niet alle stoffen laten zich zo gemakkelijk kristalliseren. Soms ontstaan kristallen in gloeiend heet gesteente, dat uit het inwendige van de aarde naar boven werd geperst. Sommige van die kristallen zijn zo mooi, dat we ze als sieraden gebruiken. Dat wil zeggen: nadat we ze gekloofd en geslepen hebben in de vormen, die we mooi vinden. Van alle kristallen is diamant (een gekristalliseerde vorm van koolstof) het hardst - en voor heel veel mensen ook het mooist.