(1162 - 1227) Van Dsjengis-Khan wordt wel eens beweerd, dat hij de grootste veroveraar uit de geschiedenis is. Er schuilt wel iets waars in dat gezegde; tenslotte veroverde deze Mongoolse krijgsman méér land dan Napoleon of Alexander de Grote. ‘Dsjengis-Khan’ is eigenlijk geen naam maar een titel.
Een ‘Khan’ was een Mongools vorst; ‘Dsjengis-Khan’ betekent: ‘De Grote Khan over alle Khans’. Dsjengis Khan heette eigenlijk Temoedsjin; hij werd geboren in Mongolië, het eigenlijke tehuis van de Mongolen in de uitgestrekte woestijn van Azië. Reeds op 13-jarige leeftijd volgde Temoedsjin zijn gestorven vader op als ‘Khan’ van een van de Mongoolse stammen. De ouderen van de stam kwamen daar onmiddellijk tegen in opstand; ze wilden geen kind als koning. Temoedsjin werd gevangen genomen door een naburige stam, waarheen enkele van zijn tegenstanders gevlucht waren. Hij wist echter te ontsnappen en in de jaren daarop slaagde hij er niet alleen in het vertrouwen van zijn stamgenoten te winnen, maar lukte het hem ook verscheidene buurstammen aan zijn gezag te onderwerpen.
Op 45-jarige leeftijd erkenden alle Mongoolse stammen hem als hun leider en kort daarna kreeg hij de titel Dsjengis-Khan. Tevreden was Temoedsjin echter nog niet. Zijn droom was de wereld te veroveren. Hij begon met een aanval op China, dat in die dagen nog Cathay genoemd werd. Het kostte Dsjengis-Khan enige moeite om de grote Chinese Muur te nemen maar tenslotte slaagde hij erin China onder zijn bewind te brengen. Vervolgens rukte hij aan het hoofd van zijn horden India binnen, liep Perzië onder de voet, bereikte de Middellandse Zee en veroverde als terloops Rusland. Het leek erop alsof geheel Europa in Mongoolse handen zou komen - want behalve een dapper krijger was Dsjengis-Khan ook een knap strateeg en een goed staatsman.Voor hij zijn plannen echter kon verwezenlijken stierf de grote Mongolenleider. De Khans, die hem opvolgden, waren te zwak niet alleen om de successen van hun voorganger voort te zetten maar zelfs om te behouden wat hij veroverd had. Het grote rijk van de Mongolen, door één man opgebouwd, brokkelde even snel af als het gesticht was en na korte tijd waren de Aziatische veroveraars teruggedrongen naar hun eigen gebied.