graven van Henegouwen.
Reinier I (later ten onrechte bijgenaamd Langhals, → Reinier III). ✝ 25.8(of 11).915: zoon van Giselbeccht, graaf van Masau en Darnau. Gehuwd met Hersendis, alias Alberada (✝ na 916): grootgrondbezitter in Lotharingen, was graaf van Haspengouw en Henegouwen: had bezittingen in het Luikse en Naamse en kreeg de abdijen van Echternach. Stavelot-Malmédy. Chèvremont. Sl. Maximus (bij Trier) en St.
Servaas (Maastricht). Voerde de adel van Lotharingen aan in de strijd tegen het Duitse Rijk en werd raadsheer van Zwentibold. koning van Lotharingen (895). In 898 kwam Reinier in verzet tegen Zwentibold, die hem zijn bezittingen ontnam. Zwentibold werd echter door opstandige edelen verjaagd. In 911 kwam Lotharingen aan Karel de Eenvoudige, koning van Frankrijk, die de titel van Markgraaf (marchio, demarcus) schonk aan Reinier. die nu over het latere Neder-Lotharingen heerste.
Reinier II, ✝ vóór 940; zoon van Reinier I en broer van Giselbrecht. hertog van Neder-Lotharingen. De latere graven van Henegouwen stammen rechtstreeks van hem af.
Reinier III Langhals. ✝ 971/997 (in ballingschap), zoon van Reinier II. Kwam in opstand tegen keizer Otto i, maar steunde deze later tegen Koenraad de Rode van Lotharingen. In 957 kwam Reinier andermaal in opstand tegen Bruno, aartsbisschop van Keulen en hertog van Lotharingen, die hem liet gevangennemen en verbannen naar Bohemen.
Reinier IV, ✝ 1013; zoon van Reinier III. Gehuwd met Hedwigis, dochter van Hugo Capet. graaf van Parijs (987 koning van Frankrijk); vluchtte 957 naar Frankrijk, terwijl zijn bezittingen door keizer Otto I aangeslagen werden. Trachtte 973 de erfenis van zijn vader te heroveren; kreeg 977 de allodia van zijn vader terug (samen met zijn broer → Lambert I met de Baard van Leuven) door keizer Otto II. Kon 998 de burcht van Bergen heroveren op Godfried van Verdun en zijn gezag in Henegouwen herstellen.
Reinier V, ✝ na 1040; zoon van Reinier iv. Werd 1015 verslagen door Godfried I, hertog van Neder-Lotharingen, maar verzoende zich met de keizerlijke partij en huwde een nicht van de hertog, Mathildis, dochter van Herman van Eename. waardoor hij de mark Eename verkreeg.
Litt. R.Parisot, Le Royaume de Lorraine (1899); J.Dhondt, Note critique sur les comtes de Hainaut au xe siècle (in: Ann. Cercle Archêol. Mons. 1945).
