1. Filips de Stoute stichtte 15.2.1386 te Rijssel de Camere van den Kade van Vlaanderen. bestaande uit een hoog gerechtshof en een rekenkamer.
Jan zonder Vrees splitste 1405 de Raadkamer van Rijssel in een rekenkamer (die te Rijssel bleef) en een gerechtshof, dat voortaan Raad van Vlaanderen heette en dat de ^Audiëntie verving. Was eerst te Oudenaarde gevestigd, daarna 1407 te Gent, waar hij met korte onderbrekingen (1439-40 en 1447-63) tot het einde van het Ancien Régime is gebleven (27.11.1795). De Raad van Vlaanderen vonniste in eerste aanleg over een aantal delicten tegen het vorstelijk gezag (majesteitsschennis, valsemunterij enz.) en in hoger beroep over alle zaken die voor Vlaamse rechtbanken hadden gediend. Tevens vervulde hij. na 1568. de taak van de vroegere stadhouder in Vlaanderen.Litt. A.Matthieu, Hist. du Conseil de Flandre (in: Ann. Acad. arch. Belg. 1879); E.Lameere, Le Grand Conseil des ducs de Bourgogne de la Maison de Valois (19U0); Les archives de Conseil de Flandre (1928); J.Buntinx. Inventaris van het archief van de Raad van Vlaanderen (1964 vgl.).
2. Raad van Vlaanderen van 1917-18, door de Vlaamse activisten (→ activisme) 4.2.1917 opgericht als wetgevend lichaam. Hij bestond uit 46 leden en kondigde in maart het zelfbestuur van Vlaanderen af. Op 22.12.1917 riep de Raad de zelfstandigheid van Vlaanderen uit. Door onderlinge onenigheid tussen de leden en verzet van de nietactivistische bevolking was de invloed van de Raad gering.
Litt. A.L.Faingnaert. Verraad of zelfverdediging (1932); A.W.Willemsen, Het Vlaams-nationalisme (2e dr. 1969); L.Wils, Flamenpolitik en aktivisme (1973).
