eene stad der oudheid op de kust van Phenicië, bezuiden Byblos, gesticht omstr. 1900 v. Chr., werd in 572 v.
Chr. verwoest door Nebucadnezar. De Tyriërs, die aan het verdelgende zwaard ontkomen konden, vluchtten naar een nabijgelegen eiland, en stichtten daar vervolgens eene nieuwe stad T., die wereldberoemd is geworden, zoo door haren koophandel, als door hare koloniën (Cartbago in Afrika; Gades, het tegenwoordige Cadix.in Spanje; enz.). De ruinen van de oude stad heetten sedert dien tijd Pake Tyros (d. i. Oud-T.). Het nieuwe T. werd na een langdurig beleg ingenomen door Alexander, die het eiland aan het vasteland liet trekken, door den aanleg van een reusachtigen dijk. Sedert dien tijd deelde T. in al de lotgevallen van Syrië; doch het verkreeg anno 125 v. Chr. van Syrië’s koning, dat het zijne eigene wetten mocht hebben: van dat jaar af dagteekent de in Syrië gebruikelijke jaartelling, die genoemd wordt jaartelling van Tyrus. Met geheel Syrië viel ook T. in handen der Romeinen, later in die der Arabieren, eindelijk in de macht der Turken. Door de Kruisvaarders werd T. ingenomen 1124, door de Franschen 1799.
