een patricisch romeinsch geslacht, behoorende tot de gons Cornelia. De eerste S., dien wij in de geschiedenis aantreffen, is de krijgstribuun Publius Cornelins S., omstr. 394 v.
Chr.; de eerste S., die consul werd, is Lucius Cornelius S., in 350 v. Chr.Wijders zijn de voornaamste:
Barbatus (Lucius Cornelius), consul 298 v. Chr., onderscheidde zich in den Samnilischen oorlog.
(Lucius), zoon van den vorige, consul 259 v. Chr., onderscheidde zich in den eersten Punischen oorlog door de verovering van Sardinië. Zijne zonen (Publius S. consul in 218 v. Chr., en Cnejus Cornelius S., consul 222 v.Chr., sneuvelden in 212 v. Chr., 29 dagen na elkander.
Afncanus major (Publius Cornelius), geb. 235 v. Chr., zoon van Publius, veroverde in den tweeden Punischen oorlog het gansche cartbaagsche grondgebied in Spanje (zie ALLUTIUS), en versloeg 19 Oct. 202 Hannibal bij Zama, waarvoor hem de eernaam Africanus geschonken werd. Tengevolge van eene onrechtvaardig tegen hem ingebrachte beschuldiging uit Rome gebannen (187 v. Chr.), nam hij de wijk naar zijn buitenverblijf Liternum in Campanië, waar hij omstr. 184 v. Chr. stierf. Zijne dochter Cornelia S. is de moeder der Gracchen.
Asialitus (Lucius Cornelius), jongere broeder van S. Africanus, werd consul 190 v. Chr., en bracht den oorlog tegen Antiochus III van Syrië ten einde; hij ontving daarvoor den eernaam Asialicus. Even als zijn broeder onrechtvaardiglijk beschuldigd, zag hij zijne bezittingen verbeurd verklaren en werd in de gevangenis geworpen; doch later herstelden de Romeinen hun onrecht jegens hem in ruime mate, zoodat hij een der rijkste burgers van Rome werd.
Africanus minor, geb. 185 v. Chr., zoon van S. ASmilius Paulus, geadopteerd door Publius S.,den zoon van S. Africanus major, werd 148 v. Chr.consul, en beëindigde 146 v. Chr. den derden Punischen oorlog door de verovering van Carthago, waarvoor hij den eernaam Africanus ontving. In 134 andermaal consul, bemachtigde hij het lang tevergeefs door de Romeinen belegerde Numantia (133 v.Chr.), hetgeen hem den eernaam verschafte van Numanlinus. In 129 v. Chr., terwijl de senaat hem waarschijnlijk tot dictator benoemd zou hebben omdebinnenlandsche onlusten te laten beteugelen door zijne krachtige hand, vond men hem op zekeren morgen vermoord liggen in zijn bed (zie CzaBo).
Nasica, eene linie van het geslacht S., stamde af van Cnejus S„ den oom van S. Africanus major, en heeft insgelijks verscheidene uitstekende mannen opgeleverd.
