van Anjou, bijgenaamd *de goede koning René”, geb. 1408 op het kasteel van Angers, was de tweede zoon van Lodewijk II, hertog van Anjou, graaf van Provence, en titulair koning van Napels. Hij werd grootgebracht door den kardinaal van Bar, zijn oom van moederszijde, die hem hel hertogdom Bar naliet (1430), en die hem liet trouwen mei Izahella.de erfgename van het hertogdom Lotharingen.
In 1431 werd R. door dat huwelijk hertog van Lotharingen; doch hel bezit van het herDgdom werd hem betwist door Antoine de Vandemont, neef van den laatsten hertog, die hem versloeg, hem gevangen nam, en hem vijf jaren lang gevangen hield (1431—56). Zijn broeder Lodewijk III van Anjou gestorven zijnde (1434), erfde R. ook diens bezittingen (Anjou en Provence), zoomede dien« rechten op den troon van Napels. Hij begaf zich 1438 naar Napels, waar hij door een gedeelte der natie erkend werd, en waar hij verscheidene jaren regeerde; maar door zijne vetdheeren verraden, zag hij zich genoodzaakt te vluchten voor Alfons van Aragonië (1442). Toen keerde hij naar Lotharingen terug, waar hjj eenigen t jjd in vrede leefde; vervolgens bij den dood van zijne vrouw (1452) deed hij afstand van dat hertogdom aan Jan, zijn oudsten zoon, en ging in Anjmi verblijf honden. Van dit hertogdom zag I)ij zirh kort daarna beruovcn door Lodewijk XI, onder voorwendsel, dat een van R.’s zonen deel had genomen aan de »Ltgne du Bien-Public”. Nu ging R. zich vestigen in zijn graafschap Provence (1475), en eindigde daar zijne levensdagen (1480). R.’s zuster, Maria van Anjon, werd de trouw van Karel Vil, en R.’s dochter, Margareta van Anjon, trouwde met Hendrik VI. koning van Engeland. Rij zijnen dood ging Provence, zoomede zijne aanspraak op den troon van Napel«, aan zijnen neef Karel van Maine over.II, hertog van Lotharingen, geh. 1451, was een zoon van Ferry II, graaf van Vaudeniont, en Yolamla van Anjmi, dochter van René I. Als erfgenaam van de rechten zijner moeder, werd R. in 1475 hertog van Lotharingen. De geldigheid van zijne rechten evenwel werd betwist door Karel den Stoute, hertog van Bnrgundie, die eenen vijandeiijken inval in Lotharingen kwam doen, R. II uit Naimy verdreef, en hem noodzaakte eene wijkplaats te zoeken bij de Zwitsers. Doch na de nederlagen van Karel den Stoute hij Granson en Morat, kwam R. II den hertog van Burgnndie aantallen, en leverde hem slag hij Nancy, waar Karel zoo rampzalig den dood vond (1477). Na den dood van Mame (1481), maakte R. II aanspraak op Provence, en deed herhaalde malen pogingen om zich meester er van te maken, hetgeen Item echter niet mocht gelukken. Hij stierf 1508. In 1480 hadden de Venetianen hem benoemd lot opperbevelhebber van hunne troepen, en in 1485 had de napolitaausche adel hem de kroon van Napels aangeboden.
