Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Provence

betekenis & definitie

het Provincia der Romeinen, voor de groote omwenteling een der grootgouvernementen van Frankrijk, grensde ten O. aan Piémont en het graafschap Nizza, ten Z. aan de Middelt. Zee, ten W. aan Languedoc en ten N. aan Dauphiné en het graafschap Venaissin.

Het was ingedeeld in Opper-P. en Neder-P., en vormt thans (behalve een klein gedeelte, dat tot het dept. Vaucluse behoort) de departementen Basses-Alpes, Bouches-du-Rhône en Var, alsook een gedeelte van het dept. Alpes Maritimes. De rivieren, die P. besproeien, zijn: Rhône, Durance, Var, Verdon, Sorgue, en een aantal kustriviertjes. Dé bevolking heeft eene eigene taal (het Provencaalsch), die een der eerste talen geweest is, welke zich in de middeleeuwen ontwikkeld hebben, vooral in de 11e en 12e eeuw, toen hel Provencaalsch bet orgaan was van de poëzie der 7’roubadours. De tegenwoordige bewoners van P. worden Provençalen (fransch Provençaux) genoemd. Onder de vele gallische volksstammen, die oudtijds dit land bewoonden, merkt men op de Anatiliërs, de Vulgiënten, de Salyen, de Deceaten, de Suëtriërs, enz. Op de kust hadden de Phoceërs de kolonie Massilia (Marseille) gesticht omstr. 600 v. Chr., en deze had op hare beurt weder verscheidene koloniën om zich heen verspreid. Geschillen, gerezen tusschen de Massilianen en de Salyen, riepen in dat gedeelte van Gallië de bondgenooten van Massilia (125 v. Chr.), nl. de Romeinen, die zich reeds spoedig daar als heer en meester gedroegen, en bet land als een wingewest beschouwden, waaraan zjj den naam gaven van Pmineia Galliea, in tegenstelling van het vrijë Gallië, en weldra werd die provincie veel grooter da» het latere P. (zie PROVINCIA GILLICA). In de 5e eeuw maakte Eurik, koning der West-Gothen, zich meester van het gansche land. Na den slag van Vouillé deden de West-Gothen afstand van P. aan Theodorik den Groote, koning der Oost-Gothen, die alleen in staat was het te verdedigen, hetgeen niet belette, dat het hem ontweldigd werd door de zonen van Clovis. Bij den dood van Lodewijk den Vrome (840) viel P. ten deel aan Lotharius 1, bij wiens dood het als erfdeel overging aan zijnen zoon Karel; het maakte toen deel uit van hel koninkrijk Cisjuraansch Burgundié. Karel de Kale droeg het bewind over P. op aan Boson; doch deze liet er zich tot koning kiezen (879). Onder zijne opvolgers had P„ ingelijfd bij grootere rijken, bijzondere graven, die aanvankelijk benoemd werden, doch later het graafschap erfelijk bezaten. Rudolf II, reeds koning van Transjuraansch Burgundië, vereenigde in 933 Cisjuraansch Burgundië met zijn rijk. Het dus gevormde nieuwe koninkrijk nam den naam aan van Arelatisck rijk of Koninkrijk Arles, en bleef bestaan tot 1032. Koenraad 11 lijfde het toen in bij het Duitsche keizerrijk, doch liet aan P. zijne eigene graven. Toen de erfgename van het graafschap P. in 1245 trouwde met Karel van Anjon, broeder van den heiligen Lodewijk, kwam P. door dat huwelijk in het huis van Anjou, en was lang vereenigd met het koninkrijk Sicilië, in 1481, bij den dood van Karel van Anjou, koning van Sicilië cn graaf van P„ wierp Lodewijk XI zich op als diens erfgenaam, en betwistte het bezit van het graafschap aan den waren erfgenaam René, hertog van Lotharingen. Eindelijk in 1486 trok Karel VHI voor goed het graafschap P. aan de kroon van Frankrijk.Lodewijk XVIII voerde den titel van Graaf van P. eer hij den troon beklom.

Boson, stadhouder, later koning 879

Lodewijk de Blinde 888 of 889

Hugo van Provence 923

Benoemde graven

Boson I 926

Boson II 948

Willem I 968

Rotbold 992

Willem II, eerste graaf-eigenaar 1008

Godfried I

Bertrand I en Willem III 1018

Erfelijke graven

Bertrand II 1063

Stephania (Etiennette) 1093

Gerberge en Gilbert 1100

Douce en Raimond Berengarius I (graaf van Barcelone) 1112

Berengarius 1130

Raimond Berengarius II 1144

Douce II, Alfons I, BercngariusIII en Sancho 1166

Alfons II 1196

Raimond Berengarius IV 1209

Beatrix en Karel van Anjon (broeder v. d. H. Lodewijk), later koning van Sicilië 1245

Karel II, de Manke, koning vanNapels en Sicilië. 1285

Robert, van Napels 1309

Johanna, van Napels 1343

Lodewijk I, hertog van Anjou, zoon van Jan II, koning vanFrankrijk, geadopteerd door Johanna 1382

Lodewijk II 1384

Lodewijk lil 1417

René, de Goede, hertog van Lotharingen, later koning van Napels 1434

Karel lil, graaf van Maine 1480

Lodewijk XI, koning van Frankrijk 1481

Inlijving bij Frankrijk 1487

< >