geb. uit adellijke ouders omstr. 1235 te Palma op het eiland Majorca, bracht zijne eerste jaren door aan het hof van koning Jacobus I van Aragonië, en leidde het leven van een lichtmis, behalve dat hij tevens getrouwd was en kinderen had. In weerwil van dat alles, zeide hij op 30-j. leeftijd eensklaps vaarwel aan de wereld, en werd Franciscaner monnik.
Nu legde hij zich met ijver toe op de oostersche talen, leeraarde vervolgens te Montpellier (1276), Rome (1285), Parijs (1287), Genua (1289), en bewerkte overal, dat er leerscholen voor de oostersche talen opgericht werden. Vervolgens om de Heidenen te bekeeren ondernam hij drie reizen: eerst ging hij naar Tunis (1292); toen naar Bona en Algiers (1305); op zijne derde reis weder naar Tunis (1315): hij was toen 80 jaren oud, werd echter door de bevolking van Tunis gesteenigd, en bleef er voor dood op straat liggen; zieltogend werd hij aan boord gebracht van een genueesch vaartuig, en gaf spoedig den geest. Zijn lijk werd naar Majorca gebracht en daar begraven ; zijne landgenooten vereerden hem als martelaar. Sommigen beschouwen R.-L. als een heilige, vervuld van den Heiligen Geest; maar de meesten houden hem voor een aan verstandsvcrbijsteringen lijdenden dweper. Ontelbaar zijn de werken, door hem geschreven; de volledigste verzameling is in ’t licht gegeven door Buchollus en Sallzinger (10 dln. Maintz 1721).
