(graaf), fransch generaal, geb. 23 Dec. 1753 te Montpellier, diende sedert zijn 15e jaar met lof in Amerika onder de bevelen van Rochambeau, maakte sedert 1805 de veldtochten van Napoleon I mede, was in den veldtocht 1812—13 intendant-generaal der armee, in welke hoedanigheid hij de capitulatie van Dresden sloot, die echter door prins Schwartzenberg niet werd goedgekeurd, waarop de bezetting zich als krijgsgevangen moest overgeven. Na de tweede restauratie werd hij 1818 benoemd tol staatsraad; 1830 behoorde hij tot de 221 afgevaardigden, die door hunne adressen de Juli-omwenteling voorbereidden; hij organiseerde na den val van Karel X de parijsche nationale garde, werd als kommandant daarover aangesteld, 1831 tot pair verheven, en stierf 16 Oct. 1837.
Hij schreef een Précis des êvénements militaires de 1799 a 1807 (2e druk, 17 dln. Parijs 1817—25), en veel lezenswaardigs bevattende Souvenirs (na zijnen dood gedrukt 1839). Men verwarte hem niet met den vader van den romanschrijver (zie het volgende art.).
