geb. omstr. 42 na Chr. (volgens sommigen te Rome, doch waarschijnlijker) te Calagurris in Spanje, wijdde zich na Nero's dood te Rome aan de rechtsgeleerdheid, gaf daarna met schitterend gevolg openbare lessen in de redekunst, en stierf omstreeks 115 a 120. Het voornaamste werk van Q. zijn de Instituliones oratorice in 12 boeken, waarvan inzonderheid het 10e voor de geschiedenis der letterkunde van belang is.
Van de vele editiën van Q. noemen wij de editie prineeps (Rome 1470), die van SchreVelius en Gronovitts, cum nolis Vanorv.ni (Leiden 1665), die van Bnrmann, met de Annales Quinctilianei door DodWell (Leiden 1720), die van Spalding, Buttmann en Zumpt (5 dln. Leipzig 1798—1829; dl. 6 van Bounell, Leipzig 1834), en de hand-ediliën van Gernhard (2 dln. Leipzig 1830) en van Bonwell (2 dln. Leipzig 1854).
