triumvjr met Uctavianus en Marcns Antonius. Aanvankelijk hield L. de zijde van Cesar, die hem (46 v.
Chr.) tot medeconsul nam, en hem tijdens zijn dictatorschap benoemde tot bevelhebber over de ruiterij. Na den dood van den diclator, vereenigde L. zich met Octavianus en Marcus-Antonius, en deelde met hen het rijk. Eerst werd hem Spanje en Narbonnensisch Gallië toegewezen; doch zijne ambtgenooten. die hem verachtten, beperkten zijn aandeel tot Afrika. L. toonde zich niet minder wreed dan zijne beide mede-triumvirs, en leverde zijn eigen broeder Paulus aan hunne wraak over. Na de nederlaag van Sextus Pompejus in Sicilië, maakte Octavianus de troepen van L. afvallig en ontnam hem alle macht, hem niets anders latende dan den ijdelen titel van hoogepriester, en verbande hem naar Circeii, waar L, in vergetelheid stierf (13 v. Chr.). DoorL. werddegroole weg aangelegd, die naar zijnen familienaam genoemd is Emiliaansche weg.
