grieksch keizer, zoon van Johannes Comnenus, volgde 1143 zijnen vader op den troon, ten nadeele van zijnen ouderen broeder Isaac. In 1147 verried hij de Kruisvaarders (aangevoerd door Koenraad, keizer van Dnitschland, en door Lodewijk den Jonge, koning van Frankrijk), en droeg door zijne verstandhouding met de Turken veel bij tot het mislukken van dien kruistocht.
Hij werd daarvoor getuchtigd door Hoger, koning van Sicilië, die, als bondgenoot der beide genoemde vorstelijke kruisvaarders, eenen inval in Griekenland deed, en Thebe en Corinthe plunderde. Intusschen ontweldigde M. het eiland Corfu aan Roger, en bracht de in opstand gekomene Hongaren en Serviërs tot onderwerping. In eenen oorlog tegen Azeddyn, den sultan van Iconium, (1175) zag M. zijne armee geheel vernielen in de bergpassen bij Myriocephake in Klein-Azië; doch kort daarna bevocht hij daarentegen op Azeddyn eene overwinning in de nabijheid van den Meander. In 1180 stierf M., den roem nalatende van een goed krijgsman, doch overigens algemeen veracht als een vorst zonder zedelijkheid of eerlijkheid.
