hertog van Bassano, geb. 1 Mei 1763 te Dijon, gaf 1789 de verslagen der Nationale vergaderingen in 't licht, en legde zoodoende den grondslag van den Moniteur universel. Als ambassadeur naar Napels gezonden 1792, werd hij onderweg door de Oostenrijkers gevangen genomen en eerst in vrijheid gesteld 1795, toen hij uitgewisseld werd tegen de dochter van Lodewijk XVI.
Na 18 Brumaire werd hij door Bonaparte, die reeds als eenvoudig luitenant vele diensten van M. genoten had, benoemd tot secretaris-generaal der consuls, vervolgens tot minister van staat (1804). In dien rang vergezelde M. den keizer op al zijne veldtochten, woonde de geheimste beraadslagingen bij, en stelde de meeste instructiëu en bulletins. In 1811 verheven tot hertog van Bassano, werd M. minister van buitenlandsche zaken, 1813 minister van oorlog. Na 1815 werd M. gebannen, en keerde eerst in 1820 in Frankrijk terug. Onder de Juli-dynastie werd hij verheven tot pair, was zelfs een oogenblik (10—18 Nov. 1834) minister van binnenlandsche zaken, en stierf 13 Mei 1839.
