een der twee rijken, die uit het Romeinsche rijk gevormd werden door de deeling tusschen Valentinianus en Valens in 364, en vervolgens door de einddeeling tusschen Honorius en Arcadius (395). Na de eerste deeling bevatte het W. slechts vijf diocesen (Eritaunia, Gallié, Hispania, Italië, Africa).
Bij de tweede deeling werd de diocese Illy riê in tweeën gesplitst (lllyricum en Dacië), wordende lllyricum toen aan het W. toegevoegd, dat toen dus zes diocesen bevatte, en later zeven, nadat de diocese Italië m tweeën gesplitst was (Italië en Rome). Na ruim ééne eeuw bestaan te hebben ging het W. te niet (476) onder Romuius Augustulus. Reeds sedert 408 verloor het aanhoudend provinciéu, zoo door de invallen der Barbaren, als door vrijwilligen afstand. Eerst was Rome de hoofdstad van het W.; daarna Milaan ; eindelijk Ravenna. Het Tweede Westersche hiß of Heilige Roomsche Rijk noemt men het rijk, dat in 800 gesticht werd door Karel den Groote, en dat eigenlijk eindigde in 911 met den dood van Lodewijk het Kind, denlaatsten Carolinger; het werd vervangen door hetDuitsche Rijk, dat 962 gesticht werd door Otto den Groote.
