de heilige, werd omstr. het jaar 381 tot bisschop van Antiochië verkoren, tijdens zijn voorganger Paulinus nog leefde, hetgeen in de Kerk Vhn Syrië eene scheuring deed ontstaan, welke eerst onder Innocentius I ophield. Toen het volk van Antiochië bij een oproer aldaar de standbeelden van keizer Theodosius en diens gemalin omvergehaald en vernield had, was het aan de voorspraak van F. te danken, dat genoemde keizer aan de bevolking van Antiochië vergiffenis schonk.
Hij stierf in het jaar 404, na gedurende 23 jaren zijne kerk bestuurd te hebben. F., de heilige, patriarch van Constantinopel, deed in 448, door de synode van Constantinopel, de verbanning uitspreken over zijnen tegenstander Eutyches, doch werd dien ten gevolge op de synode te Ephesus in het volgende jaar afgezet en zoo mishandeld, dat hij drie dagen daarna stierf; gedenkdag 17 Febr.
