eerst diaken en leeraar der redekunde in zijne geboorteplaats Constantinopel, en sedert 1155 aartsbisschop van Thessalonica, waar hij omstr. 1198 stierf. Van zijne groote geleerdheid blijkt vooral in zijne commentariën op Homerus (4 dln.
Leipzig 1825—28), op den geograaf Dionysius en op Pindarus; van laatstgen. is echter slechts het Prooemium (uitgeg. door Schneidewin, Göttingen 1837) tot ons gekomen.
