De graven van dit geslacht beginnen met Sibaud, heer van Clermonten-Dauphiné, die in het begin der 12e eeuw leefde, en die paus Calixtus II verdedigde tegen den tegenpaus Maurice Bourdin (Gregorius VIII). Het graafschap Tonnerre kwam in dit geslacht door het huwelijk (1496) van Bernardin de Clermont, vicomte van Tallart, met Anna de Husson, erfgename van het graafschap Tonnerre, hetwelk 1571 door Karel IX tot hertogdom werd verheven.
De voornaamste personen uit dit geslacht zijn geweest:(François de), bisschop en graaf van Noyon, geb. 1629, gest. 1701 ; hij was staatsraad, kommandeur der orde van den Heiligen Geest en lid der Académie.
(Gaspard, markies de), deken der maarschalken van Frankrijk, geb. 1688, gest. 1781, onderscheidde zich bij de armee van Bohemen 1741, bij de verdediging van den Elzas, bij het beleg van Freiburg, en kommandeerde den linkervleugel in den slag van Fontenay.
(Stanislas, graaf van), kleinzoon van den vorige, geb. 1747, werd 1789 door den adel van Parijs gekozen tot afgevaardigde bij de staten-generaal, waar hij de monarchale beginselen verdedigde, en 10 Aug. 1792 het slagtoffer werd van zijne staatkundige denkwijze : hij werd door het volk vermoord. Eene verzameling van zijne staatkundige geschriften (4 dln.) verscheen in het licht 1791.
(Aimé Marie Gaspard, hertog van), geb. 1780 te Parijs, maakte de veldtogten in Italië, Duitschland en Spanje mede, werd 1808 adjudant van koning Jozef van Napels, in wiens dienst hij voortaan bleef, en 's konings vertrouwen genoot. Na den tweeden terugkeer des konings werd hij pair; in Dec. 1820 minister van marine, en 1823 minister van oorlog ; na de Julij-omwenteling keerde hij tot het ambtelooze leven terug.
