Carloman

betekenis & definitie

of Karlman

1) zoon van Karel Martel en oudste broeder van Pepijn den Korte, ontving 741 Austrasië, Zwaben en Thuringen, welke landen hij regeerde als souverein, doch zonder den titel van koning aan te nemen. Hij was aanhoudend in oorlog met de Alemannen, de volkeren van Aquitanië, de Beijeren en de Saksen, die zich niet aan hem wilden onderwerpen; ze werden overal door hem verslagen. Doch eindelijk, dat onrustig leven moede, zeide hij vaarwel aan de aardschegrootheid, en nam het geestelijk gewaad aan (747), zijn broeder Pepijn alleen meester latende. In 753 met vredesvoorstellen naar Frankrijk gezonden, werd hij gevangen gezet te Vienne, waar hij 756 stierf.
2) zoon van Pepijn en broeder van Karel den Groote, geb. 751, regeerde van 768 tot 771 over Neustrië, Bourgondië en een gedeelte van Aquitanié. Gedurende zijne gansche regeringverdacht C. zijnen broeder, dat deze zich meester zocht te maken van geheel Frankrijk, en stond dan ook voortdurend met hem op eenen voet van wantrouwen. Na C.’s dood, werden zijne vermoedens inderdaad bevestigd. Karel de Gr. beroofde zijne neven van hun erfgoed. —
3) zoon van Lodewijk den Stamelaar en broeder van Lodewijk III, werd 879 tot koning van Aquitanié en een gedeelte van Bourgondië gezalfd, en werd 882, door den dood van zijnen broeder, geheel alleen koning van Frankrijk. Met goed geluk bestreed hij Hugo den Bastaard (die aanspraken zocht te doen gelden op Lotharingeu), Boson (die zich een koningrijk gesticht had in het zuiden van Frankrijk), en de Noormannen,die al de provinciën verwoestten. Hij stierf 884.
4) zoon van Lodewijk den Duitscher, deelde 876 het rijk zijns vaders met zijne broeders Lodewijk en Karel, en behield Beijeren zelf. Een korten tijd koning van Italië, stierf hij 880, zonder andere kinderen na te laten dan een bastaard met name Arnulf, die in 887 koning van Duitschland werd.