Spaansch veldheer, geb. in Navarra, verhief zich van den rang van gemeen soldaat tot de hoogste militaire waardigheden onder Karel V, verdreef (1523) admiraal Bonnivet van voor Milaan, onderscheidde zich (1524) in den slag bij Rebec, verdedigde Pavia legen Frans 1, en werd vervolgens door den keizer benoemd lot kapiteingeneraai van zijne legers in Italië (1520). Hij handhaafde zijn verworven roem ook in Oostenrijk, waar hij Soliman moest bestrijden, die Weenen belegerde (1529), en in Afrika, waar hij den keizer in 1535 naar Tunis vergezelde.
Evenzoo ging hij met Karel V naar Provence (1530); maar toen deze veldtocht niet slaagde naar wensch, scheen de keizer dat te wijlen aan L., die zich dit derwijze aantrok, dat hij van verdriet stierf.
