Scorbuut, behoort met eenige andere ziektevormen tot de z.g. haemorrhagische aandoeningen, die alle dit gemeen hebben, dat zich een haemorrhagische diathese, d.w.z. de neiging tot het optreden van spontane bloedingen ontwikkelt. Scheurbuik treedt zoowel sporadisch als epidemisch en endemisch op.
Gevaarlijke scheurbuikepidemieën kwamen vroeger bij opeenhooping van veel menschen onder slechte hygiënische omstandigheden niet zelden voor. De eigenlijke oorzaak was tot voor kort onbekend, thans weten wij dat deze ziekte door gebrek aan vitaminen ontstaat. De eigenlijke ziekte wordt meestal voorafgegaan door een gevoel van moeheid, hartkloppingen, dikwijls rheumatische pijnen. De zieke wordt bedlegerig, zeer gevoelig voor koude, slaperig en apathisch. In het verder beloop treden bloedingen op in huid, slijmvliezen en inwendige organen, die vrij aanzienlijke afmetingen kunnen aannemen. Kenmerkend is de verandering van het tandvleesch; dit wordt blauwachtig, gezwollen, pijnlijk en bloedt bij de minste aanraking; in zwaardere gevallen vindt men er ook zweren op.
Tengevolge der bloedingen ontstaat dikwijls een belangrijke bloedarmoede, voor zoover die niet reeds door de ongunstige levensomstandigheden aanwezig was. Als complicatie’s komen verschillende aandoeningen van inwendige organen voor. De afloop der ziekte is bijna altijd gunstig indien de lijder in betere omstandigheden en omgeving kan worden overgebracht. Naast het gebruik van groene groenten, worden meestal vruchtensappen (citroenlimonade) gegeven.
