Gr., zelfvergiftiging. Het menschelijk organisme is te vergelijken bij een scheikundig laboratorium; de van buiten ingevoerde stoffen (zuurstof, water, albuminaten, koolhydraten, zouten) worden omgezet in verschillende chemische bestanddeelen van het lichaam, om later weer te worden afgebroken en gereduceerd tot de eindproducten der stofwisseling (koolzuur, ureum, urinezuur, enz.).
Hierbij ontstaan ook giftige stoffen, die in normale omstandigheden onschadelijk worden gemaakt door sterke verdunning, vorming van tegengiften en snelle uitscheiding. Werkt één dezer drie factoren onvoldoende dan treedt A. op. Voorbeelden zijn b.v. A. door koolzuur (asphyxie). A. door urinebestanddeelen (uraemie, urine-vergiftiging) enz. Verschillende ziektetoestanden berusten op A., vooral ook uitgaande van de klieren met z.g. inwendige secretie.
